پرینت سه بعدی در پزشکی
-
پرینت سه بعدی چیست؟
پرینت سه بعدی (معروف به نمونه سازی سریع یا ساخت افزودنی) فرآیند ایجاد اشیاء جامد و سه بعدی از مجموعه ای از تصاویر در قالب یک فایل دیجیتال است. چاپگر لایه‌هایی از یک ماده (مانند پلاستیک، رزین یا فلز) را به روشی حجمی می‌گذارد به طوری که یک کپی دقیق از جسم به دست می‌آید. این فناوری نوآورانه احتمالاً دانش و درک ما از بیماری ساختاری قلب را متحول خواهد کرد و ممکن است کاربردهای درمانی نیز داشته باشد.
-
چگونه کار می کند؟
این یک فناوری است که از ماشینی به نام چاپگر سه بعدی برای ساخت مدل های سه بعدی یک لایه در یک زمان استفاده می کند. یک لایه نازک از مواد را قرار می دهد که با یک لایه نازک دیگر از مواد پیوند می یابد. با گذشت زمان، یک مدل از پایین ساخته می شود. این مدل بر اساس طراحی به کمک کامپیوتر است. این مدل با یک برنامه کامپیوتری طراحی شده و به چاپگر ارسال می شود و چاپگر به مرور زمان آن را چاپ می کند. چاپگر ممکن است از پلاستیک، رزین مایع، پودر گچ یا حتی فلزی استفاده کند که با لیزر ذوب می شود.
-
چگونه یک مدل سه بعدی از قلب یا دریچه ها ایجاد می کنید؟
برای ایجاد یک مدل از قلب یا هر قسمت از بدن، ابتدا یک روش تصویربرداری انتخاب می شود. می تواند CT یا MRI باشد. از چندین تصویر، یک مجموعه داده حجمی به دست می آید. یک مجموعه داده دارای پشته ای از تصاویر است که می توانند بدون هیچ شکافی در آناتومی کنار هم قرار گیرند. پس از جدا شدن آناتومی از تصاویر، به برنامه دیگری ارسال می شود تا پردازش شود. در این مرحله هر نویز موجود در مدل صاف می شود و می توان هر گونه افزایشی را برنامه ریزی کرد. علاوه بر این، مدل حتی می‌تواند تأیید شود، بنابراین بخشی که انجام می‌شود می‌تواند دوباره بر روی تصاویری که در ابتدا به دست آمده‌اند پوشش داده شود تا تأیید شود که مدل با آناتومی بیمار مطابقت دارد. هنگامی که یک مدل مورد نیاز (ساخته شده از مجموعه‌ای از تصاویر) انتخاب می‌شود، میتوان آن را برای چاپ ارسال کرد، که کل فرآیند بین چند دقیقه تا چند ساعت تا چند روز طول می‌کشد
-
مزیت مدل
این یک رابطه فضایی واقعی می دهد تا امکان دستکاری ملموس ساختارهای قلبی را فراهم کند. چند سری موارد و گزارش‌های موردی بسیاری نشان داده‌اند که این تکنیک ممکن است ایمنی را بهبود بخشد و زمان اپراتور را در جراحی‌های پیچیده قلب و روش‌های مداخله‌ای کاهش دهد. مزیت دیگر می تواند کسب رضایت آگاهانه باشد، زیرا می توان بیماران را در مورد تکنیک جراحی یا مداخله ای بهتر توضیح داد. در نهایت، می‌تواند منجر به صرفهجویی کلی در هزینه‌ها و کاهش عوارض و همچنین زمان انجام عمل شود.
5.کاربرد فناوری
کاربردهای فعلی شامل توسعه ایمپلنت های خاص بیمار، پروتزها و مدل های آناتومیک واقعی برای آموزش و برنامه ریزی جراحی- مداخله ای است. در جراحی قلب، مدل‌های سه‌بعدی قلب‌های خاص بیمار با نقایص مادرزادی و ریشه آئورت به‌عنوان مربی‌های وظیفه و در برنامه‌ریزی قبل از عمل ارزش دارند. برای مثال، در نقطه‌ای با VSD و آترزی ریوی با شریان‌های جانبی متعدد که از آئورت جدا می‌شوند و به سمت ریه‌ها می‌روند، این مدل ممکن است به تعیین محل وثیقه کمک کند. این ممکن است به تصمیم گیری در مورد اینکه کدام وثیقه باید به شریان ریوی اصلی متصل شود و کدام یک نیاز به بستن دارد کمک کند. کاربرد دیگر می تواند در روش های مداخله ای پیچیده مانند TAVR یا دستگاه بستن LAA باشد، زیرا “آناتومی پیچیده است و کمیت کردن تعامل بین دستگاه و زائده حتی با استفاده از روش های تصویربرداری پیشرفته دشوار است.”
کاربرد دیگر می‌تواند چاپ دستگاههای قابل کاشت، مانند دریچه‌های قلبی که اندازه‌ی سفارشی برای بیمار باشد، یا مجراها باشد، و اینها پتانسیل چاپ با مواد بیولوژیکی را دارند که میتوانند با بیمار رشد کنند. یک تیم بین المللی از مهندسان زیست پزشکی و دانشمندان مواد، یک غشای الاستیک سه بعدی ساخته شده از یک ماده نرم، انعطاف پذیر و سیلیکونی ساخته اند که دقیقاً مطابق با اپی کاردیوم قلب یا لایه بیرونی دیواره قلب است. سپس میتوانند حسگرهای کوچکی را روی این غشاها چاپ کنند و میتوانند دما، فشار مکانیکی و pH را در میان دیگر نشانگرها به‌دقت اندازه‌گیری کنند، یا در موارد آریتمی، یک پالس الکتریسیته ارسال کنند. این حسگرها میتوانند به پزشکان در تعیین سلامت قلب، ارائه درمان یا پیش‌بینی حمله قلبی قریب‌الوقوع قبل از اینکه بیمار هر گونه علائم فیزیکی را نشان دهد، کمک کند. برخی از “رویاپردازان” حتی معتقدند که می توانند یک قلب تپنده عملکردی را چاپ سه بعدی کنند.
تصویربرداری پزشکی با استفاده از تکنیک های پردازش تصویر
خلاصه
تصویربرداری پزشکی روشی است که برای به دست آوردن تصاویری از اعضای بدن برای مصارف پزشکی به منظور شناسایی یا مطالعه بیماری ها استفاده می شود. میلیون ها روش تصویربرداری هر هفته در سراسر جهان انجام می شود. تصویربرداری پزشکی به دلیل پیشرفت در تکنیک های پردازش تصویر از جمله تشخیص، تجزیه و تحلیل و بهبود تصویر به سرعت در حال توسعه است. پردازش تصویر درصد و مقدار بافت های شناسایی شده را افزایش می دهد. این فصل کاربرد تکنیک های ساده و پیچیده آنالیز تصویر را در زمینه تصویربرداری پزشکی ارائه می دهد. این فصل همچنین چگونگی نمونه‌سازی چالش‌های تفسیر تصویر را با استفاده از الگوریتم‌های مختلف پردازش تصویر مانند k-means، تقسیم‌بندی مبتنی بر ROI، و تکنیک‌های حوضه خلاصه می‌کند.
- مقدمه
تصویربرداری پزشکی فرآیند تولید تصاویر قابل مشاهده از ساختارهای داخلی بدن برای مطالعه و درمان علمی و دارویی و همچنین نمای مرئی از عملکرد بافت های داخلی است. این فرآیند شناسایی و مدیریت اختلال را دنبال می کند. این فرآیند یک بانک داده از ساختار و عملکرد منظم اندام ها ایجاد می کند تا تشخیص ناهنجاری ها را آسان کند. این فرآیند شامل تصویربرداری آلی و رادیولوژیکی است که از انرژی های الکترومغناطیسی (اشعه ایکس و گاما)، سونوگرافی، مغناطیسی، اسکوپ و تصویربرداری حرارتی و ایزوتوپی استفاده می کند. بسیاری از فناوری های دیگر برای ثبت اطلاعات در مورد مکان و عملکرد بدن استفاده می شود. این تکنیک ها در مقایسه با مدوله هایی که تصاویر را تولید می کنند، محدودیت های زیادی دارند. سالانه میلیاردها تصویر در سراسر جهان برای اهداف تشخیصی مختلف انجام می شود. حدود نیمی از آنها از مدوله های تشعشعات یونیزان و غیریون ساز استفاده می کنند. تصویربرداری پزشکی تصاویری از ساختارهای داخلی بدن بدون روش های تهاجمی تولید می کند. این تصاویر با استفاده از پردازشگرهای سریع و به دلیل تبدیل انرژی ها به صورت حسابی و منطقی به سیگنال تولید شدند. این سیگنال ها بعداً به تصاویر دیجیتال تبدیل می شوند. این سیگنال ها نشان دهنده انواع مختلف بافت های داخل بدن هستند.
تصاویر دیجیتال نقش ضروری را به صورت روزانه ایفا می کنند. پردازش تصویربرداری پزشکی به پردازش تصاویر با استفاده از رایانه اشاره دارد. این پردازش شامل انواع مختلفی از تکنیک ها و عملیات مانند به دست آوردن تصویر، ذخیره سازی، ارائه و ارتباطات است. تصویر تابعی است که نشان‌دهنده معیاری از ویژگی‌هایی مانند روشنایی یا رنگ یک منظره مشاهده‌شده است. تصاویر دیجیتال دارای مزایای متعددی از جمله هزینه پردازش سریعتر و ارزان تر، ذخیره سازی و ارتباط آسان، ارزیابی فوری کیفیت، کپی های متعدد با حفظ کیفیت، تولید مثل سریع و ارزان و دستکاری قابل تطبیق هستند. از معایب تصاویر دیجیتال می توان به بهره برداری از کپی رایت، عدم توانایی در تغییر اندازه با حفظ کیفیت، نیاز به حافظه با ظرفیت زیاد و نیاز به یک پردازنده سریعتر برای دستکاری اشاره کرد.
تکنیک پردازش تصویر استفاده از کامپیوتر برای دستکاری تصاویر دیجیتال است. این تکنیک مزایای زیادی مانند کشش، سازگاری، ذخیره سازی داده ها و ارتباطات دارد. با رشد تکنیک های مختلف تغییر اندازه تصویر، می توان تصاویر را به طور موثر نگه داشت. این تکنیک دارای مجموعه قوانین زیادی برای اجرای همزمان در تصاویر است. تصاویر دو بعدی و سه بعدی را می توان در ابعاد مختلف پردازش کرد. تکنیک های پردازش تصویر در دهه 1960 پایه گذاری شد. این تکنیک‌ها برای زمینه‌های مختلفی مانند فضا، اهداف بالینی، هنر و بهبود تصویر تلویزیونی مورد استفاده قرار گرفتند. در دهه 1970 با توسعه سیستم های کامپیوتری، هزینه پردازش تصویر کمتر و سریعتر شد. در دهه 2000، پردازش تصویر سریعتر، ارزان‌تر و ساده‌تر شد.
سیستم بینایی انسان یکی از پیچیده ترین طرح هایی است که تاکنون وجود داشته است. این سیستم به موجودات زنده اجازه می دهد تا عناصر پیچیده بسیاری را در محیط بیرونی خود سازماندهی و درک کنند. سیستم بینایی شامل چشمی است که نور را به سیگنال‌های عصبی تبدیل می‌کند و بخش‌های مرتبط مغز که آن سیگنال‌ها را پردازش می‌کند و داده‌های ضروری را استخراج می‌کند. چشم انسان یک ساختار استوانه ای دو طرفه است که در قسمت قدامی در جمجمه قرار دارد. قطر چشم ها به دو صورت عرضی و عرضی 2.5 سانتی متر است. در وسط کره چشم، ساختار سیاه شده ای به نام مردمک وجود دارد. این سیستم به نور اجازه عبور از چشم را می دهد. این سیستم زمانی که در معرض منبع نور سنگین تری قرار می گیرد باریک می شود. این نور شبکیه را کاهش می دهد و روند بینایی را افزایش می دهد. عضلات زیادی اطراف چشم هستند که گشاد شدن مردمک را کنترل می کنند. چشم همیشه دارای ساختارهایی به نام صلبیه است. عدسی یک قسمت لیگامانی است که در پشت قرنیه قرار دارد. شکل عدسی به دلیل انقباض عضلانی به طور مداوم تغییر می کند.
کره چشم
نور در قسمت میانی چشم متمرکز می شود و از قرنیه و عدسی روی شبکیه متمرکز می شود. فووئا بر تصویر روی شبکیه تاکید می کند. در نهایت، مغز جزئیات و رنگ ها را با استفاده از ادراک خود از طریق فرآیندهای متعدد شکل می دهد.
- طبقه بندی تصاویر دیجیتال
تصاویر دیجیتال دارای دو نوع تصویر اصلی هستند. یک تصویر شطرنجی به عنوان یک آرایش چهار وجهی از مقادیر نمونه‌برداری مکرر به نام پیکسل توصیف می‌شود. تصاویر دیجیتال معمولاً تصاویر غیرقابل دسترسی هستند و شامل تفاوت های رنگی چند وجهی می شوند. تصاویر دیجیتال با توجه به اندازه پیکسل هایشان وضوح تصویر ثابتی دارند. تصاویر دیجیتال در فرآیند تغییر اندازه به دلیل برخی از داده های از دست رفته کیفیت خود را از دست می دهند. تصاویر دیجیتال به دلیل داشتن سایه های رنگی خوب عمدتاً در تصاویر عکاسی استفاده می شوند. ابزار به دست آوردن تصویر وضوح را کنترل می کند. تصاویر دیجیتال شامل فرمت های بسیاری مانند BMP (بیت مپ ویندوز)، TIFF (فرمت تگ Interleave)، PCX (ماشین نقاشی)، PNG (گرافیک شبکه قابل حمل) و غیره است.
بردار به عنوان یک جسم چروکیده و خمیده توصیف می شود که دقیقاً توسط رایانه تعریف می شود. وکتور دارای کیفیت های زیادی مانند عرض خط، ابعاد و رنگ است. بردارها تصاویری هستند که به راحتی مقیاس پذیر هستند و می توانند در اندازه های مختلف بدون تغییر در کیفیت آنها بازتولید شوند. وکتورها برای طراحی، نقاشی خط و نمودار مناسب هستند.
- کاربردهای پردازش تصویر دیجیتال
پردازش تصویر دیجیتال کاربردهای زیادی در زمینه پزشکی دارد از جمله:
3.1 پزشکی
در پزشکی، تکنیک های زیادی مانند تقسیم بندی و تجزیه و تحلیل بافت استفاده می شود که برای شناسایی سرطان و سایر اختلالات استفاده می شود. امروزه روش‌های ثبت و ادغام تصویر به‌طور گسترده به‌ویژه در روش‌های جدید مانند PET-CT و PET-MRI مورد استفاده قرار می‌گیرند. در زمینه بیوانفورماتیک، پزشکی از راه دور و تکنیک های فشرده سازی بدون فرمت برای ارتباط تصویر از راه دور استفاده می شود .
3.2 پزشکی قانونی
تکنیک های رایج مورد استفاده در این زمینه عبارتند از: تشخیص لبه، تطبیق الگو، حذف نویز، امنیت و اهداف بیومتریک مانند اسناد هویت، چهره و اثر انگشت. پزشکی قانونی بر اساس اطلاعات پایگاه داده در مورد افراد است. پزشکی قانونی داده های ورودی (اثرانگشت، چشم، عکس و غیره) را با پایگاه داده مطابقت می دهد تا هویت فرد را مشخص کند.
- سیستم های تصویربرداری پزشکی
سیستم های تصویربرداری پزشکی از سیگنال های دریافتی از بیمار برای تولید تصاویر استفاده می کنند. سیستم های تصویربرداری پزشکی از منابع یونیزه کننده و غیریونیزه کننده استفاده می کنند.
4.1 سیستم های تصویربرداری اشعه ایکس
از زمان کشف اشعه ایکس توسط دانشمند آلمانی رونتگن، اشعه ایکس برای تصویربرداری از اعضای بدن برای اهداف تشخیصی استفاده شده است. در یک لوله اشعه ایکس، الکترون ها در کاتد از طریق یک فرآیند انتشار حرارتی تولید می شوند و از طریق اختلاف پتانسیل 50-150 VK شتاب می گیرند. الکترون ها برای تولید اشعه ایکس به آند برخورد می کنند. تنها 1% از این انرژی به اشعه ایکس تبدیل می شود و مقدار باقی مانده به گرما تبدیل می شود .
لوله اشعه ایکس.
در دستگاه های اشعه ایکس، تصاویر به صورت پلان های دو بعدی از قسمت مورد بررسی بدن تولید می شوند. از سیستم فلوروسکوپی برای اسکن اندام های متحرک استفاده می شود. تصاویر به دست آمده را می توان از طریق ماشین های مختلف نمایش، ذخیره و ارتباط برقرار کرد. رادیوگرافی کامپیوتری (CT) از گیرنده های تصویر برای تولید تصویر استفاده می کند. اشعه ایکس با یک صفحه پوشیده شده با یک دستگاه ذخیره فسفر همراه است. تصویربرداری ماموگرافی برای افتراق بین بافت پستان و بیماری های مختلف استفاده می شود. تصویربرداری ماموگرافی در مقایسه با تصویربرداری ساختار استخوانی انرژی کمتری مصرف می کند. محدوده اختلاف پتانسیل استفاده شده 15-40 کیلو ولت است.
تصویر ماموگرافی
4.2 توموگرافی کامپیوتری (CT)
در این روش، تصاویر در ابعاد چندگانه به جای رادیوگرافی معمولی تولید می شوند. سی تی اسکن برش های متعددی از بافت های بدن را در جهات مختلف تولید می کند. در یک سی تی اسکن، بیمار در داخل دیافراگم آن قرار می گیرد و توسط یک لوله اشعه ایکس چرخان در همه جهات اسکن می شود.
سی تی اسکنر.
4.3 پزشکی هسته ای
این روش تصویربرداری از رادیو ایزوتوپ ها برای تولید تصاویری در مورد عملکرد ساختارهای مختلف مانند قلب، کلیه و کبد استفاده می کند. رادیو ایزوتوپ ها توسط مواد دارویی برچسب گذاری می شوند تا به اندام های خاصی هدایت شوند. فوتون های ساطع شده از بیمار در آشکارسازها دریافت می شود و به سیگنال تبدیل می شود. این سیگنال ها به تصاویر دیجیتال قابل تفسیر تبدیل می شوند. انواع مختلفی از روش‌های اسکن پزشکی هسته‌ای مانند انتشارات مسطح، توموگرافی و پوزیترون وجود دارد. انتشار مسطح تصاویر دوبعدی تولید می کند. هر دو انتشار توموگرافی و پوزیترون تصاویر سه بعدی تولید می کنند .
تصویربرداری پزشکی هسته ای
4.4 سونوگرافی
اولتراسوند تکنیکی است که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویری از ساختار داخلی بدن از پژواک های برگشتی استفاده می کند. سونوگرافی شبیه به روش تعیین مکان است که توسط برخی از حیوانات مانند خفاش ها و نهنگ ها در طبیعت استفاده می شود. امواج اولتراسوند در پالس های با فرکانس بالا با استفاده از یک مبدل به بدن منتقل می شود، زیرا این امواج در بافت های بدن حرکت می کنند. برخی از آن امواج جذب می شوند و برخی به عقب منعکس می شوند. امواج منعکس شده توسط مبدل دریافت و به سیگنال های الکتریکی تبدیل می شوند. آن سیگنال های الکتریکی به سیگنال های دیجیتال تبدیل می شوند و از طریق سیستم کامپیوتری عبور می کنند. سیستم کامپیوتری از محاسبات محاسباتی و منطقی برای تشکیل تصویر دو بعدی از ساختارهای اسکن شده استفاده می کند. در سیستم اولتراسونیک هزاران پالس در هر میلی ثانیه ارسال می شود. تکنیک های تصویربرداری زیادی برای بهبود تصاویر اولتراسوند استفاده می شود.
کاشت مو و عوارض آن
کاشت مو چیست؟
کاشت مو روشی است که در آن جراح پلاستیک یا پوست موها را به ناحیه طاس سر منتقل می کند. جراح معمولاً موها را از پشت یا کنار سر به جلو یا بالای سر حرکت می دهد.
کاشت مو معمولاً در مطب با بی حسی موضعی انجام می شود.
الگوی طاسی مسئول بیشتر ریزش مو است. این به ژنتیک باز می گردد. موارد باقی مانده ناشی از عوامل مختلفی است، از جمله:
- رژیم غذایی
- فشار عصبی
- بیماری
- عدم تعادل هورمونی
- داروها
آیا کاشت مو انواع مختلفی دارد؟
دو نوع روش پیوند وجود دارد:
گرافت های شکاف شامل 4 تا 10 تار مو در هر گرافت هستند. میکروگرافت ها بسته به میزان پوشش مورد نیاز، حاوی 1 تا 2 تار مو در هر گرافت هستند.
جایگزینی مو گزینه خوبی برای موارد زیر نیست:
- زنان با الگوی گسترده ریزش مو در سرتاسر پوست سر
- افرادی که به اندازه کافی بانک موی «اهداکننده» ندارند تا بتوانند موها را برای کاشت از آن جدا کنند
- افرادی که بعد از جراحت یا جراحی اسکارهای کلوئیدی (اسکارهای ضخیم و فیبری) ایجاد می کنند
- افرادی که ریزش مو آنها به دلیل مصرف دارویی مانند شیمی درمانی است
در حین کاشت مو چه اتفاقی می افتد؟
پس از تمیز کردن کامل پوست سر، جراح از یک سوزن کوچک برای بی حس کردن ناحیه ای از سر با بی حسی موضعی استفاده می کند.
دو روش اصلی برای به دست آوردن فولیکول برای پیوند استفاده می شود: FUT و FUE.
پیوند واحد فولیکولی (FUT):
- جراح از چاقوی جراحی برای بریدن نواری از پوست سر از پشت سر استفاده می کند. برش معمولاً چندین اینچ طول دارد.
- سپس با بخیه بسته می شود.
- سپس جراح قسمت برداشته شده از پوست سر را با استفاده از یک لنز ذره بین و چاقوی جراحی تیز به بخش های کوچک جدا می کند. در صورت کاشت، این بخش ها به رشد طبیعی مو کمک می کند.
در استخراج واحد فولیکولی (FUE) فولیکول های مو مستقیماً از پشت سر از طریق صدها تا هزاران برش پانچ کوچک بریده می شوند.
- جراح سوراخ های ریزی را با تیغ یا سوزن در ناحیه ای از پوست سر شما که کاشت مو را دریافت می کند ایجاد می کند. آنها به آرامی موها را در این سوراخ ها قرار می دهند.
- در طول یک جلسه درمانی، جراح ممکن است صدها یا حتی هزاران مو را پیوند بزند.
- پس از آن، گرافت، گاز یا بانداژ برای چند روز پوست سر شما را می پوشاند.
یک جلسه کاشت مو می تواند چهار ساعت یا بیشتر طول بکشد. بخیه های شما حدود 10 روز پس از جراحی برداشته می شود.
ممکن است به سه یا چهار جلسه برای رسیدن به موهای کامل مورد نظر نیاز داشته باشید. جلسات با فاصله چند ماه از هم انجام می شود تا هر پیوند به طور کامل بهبود یابد.
بعد از کاشت مو چه اتفاقی می افتد؟
ممکن است پوست سر شما دردناک باشد و ممکن است پس از جراحی کاشت مو نیاز به مصرف داروهایی داشته باشید، مانند:
- داروهای ضد درد
- آنتی بیوتیک برای کاهش خطر عفونت
- داروهای ضد التهابی برای کاهش تورم
اکثر افراد می توانند چند روز پس از جراحی به سر کار بازگردند.
ریزش موهای کاشته شده دو تا سه هفته بعد از عمل طبیعی است. این راه را برای رشد موهای جدید باز می کند. اکثر افراد 8 تا 12 ماه پس از جراحی مقداری رشد موهای جدید را مشاهده خواهند کرد.
بسیاری از پزشکان ماینوکسیدیل (Rogaine) یا داروی رشد مو فیناستراید (Propecia) را برای بهبود رشد مجدد مو تجویز می کنند. این داروها همچنین به کاهش یا توقف ریزش مو در آینده کمک می کنند.
عوارض کاشت مو چیست؟
عوارض جانبی کاشت مو معمولا جزئی هستند و در عرض چند هفته از بین می روند.
آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:
- خون ریزی
- عفونت
- تورم پوست سر
- کبودی دور چشم
- پوسته ای که در نواحی پوست سر که در آن مو برداشته شده یا کاشته شده است ایجاد می شود
- بی حسی یا عدم احساس در نواحی تحت درمان پوست سر
- خارش
- التهاب یا عفونت فولیکول های مو که به عنوان فولیکولیت شناخته می شود
- ریزش شوک یا ریزش ناگهانی اما معمولاً موقتی موهای کاشته شده
- دسته های مو با ظاهر غیر طبیعی
چشم انداز بلندمدت چیست؟
به طور معمول، افرادی که پیوند مو انجام داده اند، به رشد مو در نواحی پیوند شده سر ادامه می دهند.
بسته به موارد زیر ممکن است موهای جدید کم و بیش متراکم به نظر برسند:
- شلی پوست سر، یا اینکه چقدر پوست سرتان شل است
- تراکم فولیکول ها در ناحیه پیوند شده
- کالیبر یا کیفیت مو
- فر کردن مو
اگر داروها (مانند ماینوکسیدیل یا فیناستراید) مصرف نمی کنید یا تحت لیزر درمانی کم قرار می گیرید، ممکن است همچنان ریزش مو را در نواحی درمان نشده پوست سر خود تجربه کنید.
مهم است که در مورد نتیجه مورد انتظار با جراح خود صحبت کنید و انتظارات واقع بینانه را ایجاد کنید.
مزایای استفاده از اینترنت اشیا در پزشکی
گزارش‌‌‌‌‌گیری و مانیتور لحظهای
مانیتور لحظه به لحظه‌ی وضعیت جسمانی فرد با استفاده از تجهیزات مختلف، می‌تواند در شرایط اورژانسی مانند سکته قلبی، دیابت، حمله آسمی و … جان فرد را نجات دهد. با اتصال دستگاههای مختلف مبتنی بر اینترنت اشیا، مانند ساعت یا دستبند هوشمند، میتوان داده‌های مختلف مربوط به سلامتی فرد، مانند ضربان قلب، اکسیژن خون، میزان خواب و … را جمع‌آوری نمود. با اتصال دستگاههای پزشکی به اپلیکیشنی که بر روی تلفن همراه شما نصب می‌شود، دادهها در فضای ابری ذخیره شده و برای پزشکتان نیز ارسال می‌شود.
مرکز سیاست‌گذاری سلامت (Center of Connected Health Policy)، در طی انجام پژوهشی اعلام کرد، بر اساس نظارت بر بیمار از راه دور، میزان بستری‌های ۳۰ روزه بیماران دچار نارسایی قلبی، تا ۵۰ درصد کاهش یافته است. دستگاههای مبتنی بر اینترنت اشیا در پزشکی، داده‌های مختلفی از بدن افراد جمع‌آوری می‌کنند. برخی از این دادهها عبارتند از: فشار خون، سطح قند و اکسیژن خون، وزن، سیگنال‌های ECG و …. همه‌ی این دادهها در فضای ابری ذخیره می‌شوند و میتوان آنها را با پزشک، شرکت بیمه یا مشاور پزشکی به اشتراک گذاشت. آنها میتوانند فارغ از زمان و مکان و دستگاههایی که در اختیار دارند، داده‌های حیاتی بدن شما را چک کنند.
صرفهجویی در هزینه‌ها با استفاده از اینترنت اشیا در پزشکی
اینترنت اشیا در پزشکی، با کمک تکنولوژی‌های دیگر و شرکت‌های پیشگام در حوزه پزشکی، می‌تواند فرایند مراقبت از بیمار را خودکار کند. اینترنت اشیا در پزشکی، خدمت‌رسانی به بیماران را کاراتر می‌کند. این موضوع با استفاده از ارتباط ماشین-به-ماشین، به اشتراک‌گذاری دادهها و انتقال دادهها صورت می‌گیرد. پروتکل‌های ارتباطی مانند بلوتوث، وای‌فای، Z-wave ،ZigBee و …، روندهای نظارت بر بیمار و درمان وی را به کلی متحول می‌کنند. به کار بردن تکنولوژی در روندهای درمانی، با کاهش ویزیت‌های غیرضروری، استفاده از منابع بهتر و بهبود برنامه‌ریزی باعث کاهش هزینه‌ها می‌شود.
طبقه‌‌‌‌‌‌بندی و آنالیز دادهها
اگر به سرویس‌های مبتنی بر ابر، دسترسی نداشته باشیم، ذخیره کردن حجم عظیم داده‌هایی که در بازه زمانی کوتاهی توسط دستگاه پزشکی مبتنی بر اینترنت اشیا ارسال می‌شود ناممکن خواهد بود. حتی برای شرکت‌های ارائه‌دهنده‌ی خدمات پزشکی و سلامت، دریافت داده‌های حجیم از افراد و دستگاههای متعدد و دسته‌بندی آنها به صورت دستی، غیرممکن است. دستگاههای مبتنی بر اینترنت اشیا در پزشکی، میتوانند داده‌های حیاتی بدن را جمع‌آوری نمایند و در لحظه آنها را پالایش، آنالیز و مرتب کنند و داده‌های مرتب‌شده را به سرورهای مبتنی بر ابر ارسال نمایند. به این ترتیب، متخصصان در نهایت به جای مواجه شدن با حجم عظیمی از داده‌های خام، نمودارهای مهم نشانگر علایم حیاتی را می‌بینند.
ردیابی و هشدار
در شرایطی که زندگی فرد به خطر می‌افتد، وجود هشدار بسیار ضروری به نظر می‌رسد. وسایل مبتنی بر اینترنت اشیا در پزشکی، داده‌های ضروری را جمع‌آوری و برای پزشکان ارسال می‌کنند. در صورتی که علائم حیاتی در معرض خطر باشند، هشداری برای پزشک و بیمار از طریق تلفن همراه یا دستگاههای دیگر، ارسال می‌شود. گزارشات و هشدارها، وضعیت جسمانی فرد را به اطلاع پزشک می‌رساند.
اینترنت اشیا در پزشکی و درمان از راه دور
در مواقع اضطراری، بیماران میتوانند با پزشک خود که ممکن است کیلومترها با بیمار فاصله داشته باشد، تماس برقرار کنند. با استفاده از راهکارهای متحرک، پزشکان حتی میتوانند در هنگام حرکت و در مسیر، بیمار خود را ویزیت کنند. علاوه بر این، شرکت‌هایی که در زمینه‌ی دلیوری دارو فعالیت می‌کنند، با استفاده از داده‌های به دست آمده از طریق شبکه‌ی متصل بیماران، میتوانند بهتر خدمت‌رسانی کنند. به طور کلی، به کار بستن اینترنت اشیا در پزشکی، سبب می‌شود بیماران بتوانند از راه دور موارد پزشکی خود را دنبال کنند و نیازی به حضور فیزیکی آنها در مراکز درمانی نیست. این امر سبب کاهش چشمگیر هزینه‌های درمان نیز می‌گردد.
استفاده از اینترنت اشیا در پزشکی با اهداف تحقیقاتی
اینترنت اشیا در پزشکی، میتوانند انجام بسیاری از پژوهش‌های درمانی را تسهیل کند. IoT، حجم عظیمی از داده‌های مربوط به بیماری‌های مختلف را در اختیار ما قرار می‌دهد که جمع‌آوری این دادهها به صورت دستی، تقریبا غیرممکن است. این دادهها میتوانند به عنوان مرجعی برای استفاده در پژوهش‌های پزشکی به کار گرفته شوند. اینترنت اشیا در پزشکی، نه تنها در زمان ما صرفهجویی می‌کند، بلکه هزینه‌های پژوهشی را نیز به شدت کاهش می‌دهد.
چالش های استفاده از اینترنت اشیا در پزشکی
امنیت دادهها و حریم خصوصی
یکی از مهم‌ترین و شاید اصلی‌ترین چالش برای استفاده از دستگاههای مبتنی بر اینترنت اشیا در پزشکی، چالش امنیت دادهها و حریم خصوصی است. تجهیزات مبتنی بر IoT به صورت لحظهای دادهها را جمع‌آوری و ارسال می‌کنند. با این وجود، بسیاری از دستگاهها، هنوز هم استانداردها و پروتکل‌های مناسبی ندارند. در کنار این، ابهام زیادی درباره مالکیت دادهها در شبکه‌ی اینترنت اشیا در پزشکی و سلامت وجود دارد. وجود مشکلاتی از این قبیل باعث شده تا تهدیدات امنیتی فراوانی وجود داشته باشد؛ هکران ممکن است به داده‌های شخصی و اطلاعات پزشکی بیماران و پزشکان نفوذ کنند. هکرها با استفاده از داده‌های به دست آمده و ساخت آیدی‌های فیک، اقدام به خرید دارو و تجهیزات پزشکی به نام سایرین می‌کنند. همچنین میتوانند سوءاستفاده‌های بیمه‌ای کنند.
وجود پروتکل‌‌‌‌‌‌ها و دستگاههای متعدد اینترنت اشیا در پزشکی
تولیدکنندگان تجهیزات اینترنت اشیا در پزشکی و حوزه سلامت، هنوز به اجماعی برای استفاده از یک پروتکل و استاندارد ارتباطی نرسیده‌اند. به همین خاطر، وجود دستگاههای متعدد با پروتکل‌های مختلف، یکپارچه‌سازی دادهها را بسیار مشکل کرده است. این اتفاق باعث شده مقیاس‌پذیری این حوزه با روند بسیار کندی حرکت کند.
حجم زیاده داده و صحت آنها
همان‌طور که اشاره شد، یکپارچه‌سازی دادهها به علت استفاده از پروتکل‌های ارتباطی متعدد در دستگاههای مبتنی بر اینترنت اشیا، بسیار مشکل است. با این حال، هر یک از تجهیزات اینترنت اشیا در پزشکی، حجم زیادی از دادهها را جمع‌آوری می‌کنند. این دادهها در ارائه‌ی گزارشات مفید به بیمار استفاده می‌شوند. زیاد بودن حجم دادهها در حوزه سلامت، مشکلی است که شرکت‌های ارائه‌دهنده‌ی این گونه خدمات با آن روبرو هستند. با زیاد و مرسوم شدن استفاده از تجهیزات اینترنت اشیا، این نگرانی روز به روز بیشتر می‌شود.
هزینه
در قسمت قبل اشاره کردیم که اینترنت اشیا می‌تواند جلوی هزینه‌های رو به افزایش در حوزه پزشکی و سلامت را بگیرد؛ اما، استفاده از تجهیزات IoT هنوز به صورت کامل بهینه نشده و جای کار دارد. در حال حاضر، استفاده از سخت‌افزارها و اپلکیشن‌های حوزه پزشکی و سلامت مقرون به صرفه نیست و همه‌ی اقشار قادر به پرداخت هزینه‌های آن نیستند.
کاربرد اینترنت اشیا در پزشکی
کاربرد اینترنت اشیا در پزشکی روز به روز گسترده‌تر و بیشتر می‌شود. برخی از این کاربردها عبارتند از:
- کاهش زمان انتظار در صف اتاق اورژانس
- ردیابی بیماران، کارکنان پزشکی و تجهیزات
- بهبود مدیریت عرضه و تقاضای دارو
- تضمین موجود بودن تجهیزات مورد نیاز و ضروری
کاربرد اینترنت اشیا در پزشکی محدود به این موارد نیست؛ دستگاههای متعددی برای استفاده بیماران و پزشکان ساخته شده‌اند. برخی از این دستگاهها عبارتند از:
سمعک
سمعک‌های جدید مبتنی بر اینترنت اشیا، به کلی تجربه‌ی شنوایی افراد مبتلا با نارسایی‌های شنوایی را تغییر داده است. سمعک‌های جدید از طریق بلوتوث به تلفن همراه شما متصل می‌شوند؛ به این ترتیب می‌تواند صدا را فیلتر کنید و تغییرات مختلفی بر روی آن اعمال نمایید. آزمایشگاه Doppler، معروف‌ترین سازنده‌ی اینگونه تجهیزات است.
سنسورهای خوراکی
سنسورهای خوراکی، قهرمانان جدید دنیای واقعی هستند! این سنسورها کاملا شبیه قرص یا کپسول هستند و با ورود به بدن، میتوانند هر گونه مشکل را ردیابی و گزارش کنند. سنسورهای خوراکی، کاربردهای فراوانی به خصوص برای بیماران دیابتی دارند. Proteus Digital Health نمونه‌ی معروفی از این سنسورهاست.
حال‌خوب‌کن یا Moodable، دستگاهی است که به ما کمک می‌کند در طول روز حال خوب خود را حفظ کنیم! ممکن است تخیلی به نظر برسد اما اصلا از واقعیت دور نیست! Thync و Halo Neurosciences در حال کار بر روی این دستگاهها هستند و پیشرفت خوبی نیز کردهاند. حال‌‌خوب‌‌کن‌‌ها از طریق ارسال جریانات ضعیف به مغز در خوب شدن حال ما موثر هستند.
تکنولوژی بینایی ماشین
فناوریهای بینایی ماشین و هوش مصنوعی، ما را قادر به ساخت پهپادهایی کردهاند که میتوانند دنیای پیرامون خود را درک کنند و بر اساس ادراک به دست آمده، تصمیم‌‌گیری نمایند. پهپادهایی شبیه Skydio میتوانند موانع محیطی مختلف را با استفاده از بینایی ماشین شناسایی کنند. از تکنولوژی بینایی ماشین میتوان برای کمک به افرادی که با اختلالات بینایی مواجه هستند نیز استفاده کرد.
دستگاههایی مانند Audemix با خودکار کردن بسیاری از فرایندهای ویزیت بیمار، میتوانند در هفته تا ۱۵ ساعت در وقت پزشک صرفهجویی کنند. این دستگاهها از طریق فرمان صوتی، روند گزارش‌نویسی را بسیار ساده‌تر می‌کنند و دسترسی کامل و بهینه‌ای از اطلاعات بیماران در اختیار پزشک قرار می‌دهند.
جمع‌‌‌‌بندی
اینترنت اشیا، در آینده‌ای نزدیک، تحول عظیمی در صنعت پزشکی و سلامت به وجود می‌آورد. از امروز باید تلاش کنیم تا از موج جدید به وجود آمده در این حوزه عقب نمانیم.
اثرات مضر محصولات آرایشی بر انسان
امروزه #لوازم_آرایش به نیاز جامعه به خصوص خانم ها تبدیل شده است. تنوع محصولات #آرایشی_و_بهداشتی در بازار بسیار زیاد است و برای فصول و اقلیم های مختلف موجود است. سازندگان ادعا می کنند که یکی از بهترین محصولات را برای کاربران تولید می کنند. اگرچه این محصولات به گونه ای طراحی شده اند که برای انسان مفید باشند، اما به دلیل محتویات شیمیایی بالا برای انسان مضر هستند. بارها پیش می آید که مواد ذکر شده صحت نداشته و #عوارض_جانبی نیز به همراه دارد.
محصولات آرایشی چگونه بر ما تأثیر می گذارند؟
اثرات مضر لوازم آرایشی بر انسان به شرح زیر است:
- #وابستگی_به_لوازم_آرایشی -که در بین مردم وجود دارد این است که اگر از لوازم آرایشی استفاده نکنند، نمی توانند زیبا یا خوش تیپ به نظر برسند. این وابستگی می تواند منجر به مشکلات بیش از حد و منجر به اعتیاد شود. اگر لوازم آرایش همراهشان نباشد و نتوانند آرایش کنند، این وابستگی ممکن است منجر به حذف مناسبت ها و مهمانی ها شود. به لطف خدا به همه چهره خوبی داده شده است، بنابراین این باور وجود دارد که شما می توانید بدون آنها حتی بهتر به نظر برسید.
- #مشکلات_مو – مدل مو بسیار محبوب و چشم نواز است. جوانان امروزی آن را بسیار جالب می دانند و برای آنها حرکت می کنند. استفاده منظم از شامپوها، نرم کننده ها، رنگ موها، ژل ها و سرم ها ممکن است به شدت به موهای شما آسیب برساند. آنها در صورت استفاده عالی به نظر می رسند و معمولاً برای استایل مورد تمجیدهای زیادی قرار می گیریم اما این لوازم آرایشی به طور مداوم روی موها تأثیر می گذارد. ممکن است نازک شدن مو، قرمزی در پوست سر، ریزش مو یا حتی شوره سر بیش از حد شود.
- #سردرد – اگر فردی برای مدت طولانی آرایش کند، سردرد یک مشکل رایج او می شود. گاهی اوقات خانم ها بعد از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آرایش زیاد احساس سرگیجه، خستگی و حالت تهوع می کنند. حتی مردان نیز باید همین احساس را داشته باشند. بنابراین هنگام پاک کردن آرایش باید بسیار دقت کرد. بنابراین آرایش کنید، اما مطمئن شوید که نباید برای مدت طولانی دوام داشته باشد و اگر مجبورید زمان زیادی را صرف کنید، آرایش ملایم را برای جلوگیری از سردرد ترجیح دهید.
- #پیری – این حقیقتی است که فرد ممکن است پیرتر از واقعی به نظر برسد. آرایش و مرطوب کننده ها در واقع به پوست آسیب می رسانند و با استفاده طولانی مدت ممکن است چین و چروک و سایر علائم پیری ظاهر شوند. سازندگان لوازم آرایشی آنقدر باهوش هستند که کرم ها و لوسیون های ضد پیری را تولید می کنند که با علائم پیری مبارزه می کنند. آنها پول در می آورند و این ما هستیم که باید زجر بکشیم. در انتخاب محصولات خود دقت کنید و مطمئن شوید که نظرات آنها درست است زیرا همه محصولات موجود در بازار مضر نیستند.
- خطر برای #اندام های_تناسلی – استفاده از صابون ها و روغن های حمام ممکن است اندام های تناسلی شما را در صورت تماس مستقیم تحت تاثیر قرار دهد. آنها حتی می توانند منجر به ناباروری شوند. مشخص شده است که هر گونه لوازم آرایشی حاوی آزبست در صورت تماس مستقیم با اندام ها می تواند حتی بر چرخه قاعدگی و… تأثیر بگذارد. ژل های کرم های بهداشتی در حین حمام ممکن است اثرات مضر شدیدی داشته باشند. بنابراین همیشه تاریخ انقضا و کیفیت محصول را بررسی کنید.
- #سرطان و سایر بیماری های مزمن – لوازم آرایشی همچنین خطر بیماری هایی مانند سرطان و بسیاری از بیماری های مزمن دیگر را به همراه دارد. رژ لب حاوی آلومینیوم است که ممکن است باعث کم خونی طولانی مدت و حتی عدم تحمل گلوکز شود. بسیاری از محصولات حاوی مواد شیمیایی مانند اکسید روی، سولفات باریم و غیره برای بدن بسیار مضر هستند و ممکن است منجر به نارسایی بسیاری از اعضای بدن مانند کلیه و کبد شوند.
- #آسیب_به_ناخن_ها – رنگ ناخن، لاک ناخن، مانیکور و پدیکور همه بسیار بهداشتی هستند اما اگر به طور منظم انجام شوند در واقع به ناخن ها آسیب می رسانند. کیفیت ناخن ها کاهش می یابد و شکننده می شوند. ناخن ها نازک می شوند و رنگ طبیعی خود را از دست می دهند و رنگ پریده به نظر می رسند.
- برای #چشم مضر است – سایه چشم، ریمل، خط چشم و سایر اشکال آرایش چشم می توانند به شدت به چشم آسیب بزنند. دخترانی که از لنز استفاده می کنند ممکن است به چشمان خود آسیب بیشتری وارد کنند زیرا مواد شیمیایی موجود بر روی مواد لنز تأثیر منفی می گذارد و می تواند منجر به آسیب هایی مانند نازک شدن مژه ها و عفونت چشم شود.
- بیماری‌ها و #واکنش_های_پوستی – بیماری‌ها و واکنش‌های پوستی از مشکلات رایج استفاده از کرم‌ها و ضدآفتاب‌های Fairness هستند. می تواند منجر به تغییر رنگ دائمی پوست یا آسیب شدید به پوست شود.
- آلرژی – انواع مختلفی از آلرژی ها با استفاده بیش از حد از لوازم آرایشی امکان پذیر است. آلرژی می تواند پوست، تنفس، غذا خوردن، مو و غیره باشد که ممکن است منجر به خارش، تغییر رنگ پوست سر و گاهی اوقات مشکل در تنفس نیز شود. پس در انتخاب محصولات خود دقت کنید.
جلوگیری:
بسته به مواد تشکیل دهنده لوازم آرایشی، مشکلات ذکر شده ممکن است رخ دهد، اما با آگاهی و اتخاذ یک سبک زندگی سالم می توان از آنها جلوگیری کرد.
- از استفاده منظم و طولانی مدت از لوازم آرایشی خودداری کنید.
- برای داشتن پوستی سالم و ظاهری جوان به طور منظم ورزش کنید.
- برای حفظ جوانی و زیبایی، سبک زندگی سالمی را در پیش بگیرید و مواد مغذی بخورید.
- همیشه باید برچسب های مواد تشکیل دهنده را مطالعه کرد که می تواند اطلاعاتی در مورد مناسب بودن یک محصول خاص ارائه دهد.
- اگر فردی به یک ماده خاص آلرژی یا حساس است، باید به طور کامل از یک محصول مرتبط خودداری کند.
- هنگام استفاده از محصولات بدون برچسب احتیاط کنید.
- لوازم آرایشی را با دیگران به اشتراک نگذارید زیرا محصولات چشمی ممکن است باعث گسترش باکتری شوند.
- هر گونه واکنش نامطلوب باید برای درمان به پزشک گزارش شود.
- از محصولات با بوی زیاد خودداری کنید.
- از مرطوب‌کننده‌ها، پمادها و کرم‌های پوستی حاوی پترولاتوم خودداری کنید. اسپری مو، ژل، موس یا کرم موبر حاوی ایزوبوتن؛ کرم های ضد آفتاب با فیلترهای UV که حاوی استروژن هستند.
پس مردم آگاه باشند; “آرایش مواد مضر است، وقتی شروع به استفاده از آن می کنید، بدون آن احساس زشتی می کنید.”
هوش مصنوعی در پزشکی
هوش مصنوعی چیست؟
هوش مصنوعی (AI) یک اصطلاح کلی است که به استفاده از رایانه برای مدل‌سازی رفتار هوشمند با حداقل دخالت انسان اشاره دارد.
هوش مصنوعی که به عنوان علم و مهندسی ساخت ماشین‌های هوشمند توصیف می‌شود، رسماً در سال 1956 متولد شد.
اصطلاح هوش مصنوعی توسط جان مک کارتی در همان سال 1956 در کنفرانسی که در این زمینه برگزار شد ابداع شد.
با این حال، احتمال اینکه ماشین‌ها بتوانند رفتار انسان را شبیه‌سازی کنند و عملاً فکر کنند، قبلاً توسط آلن تورینگ مطرح شد که آزمایش تورینگ را برای متمایز ساختن انسان از ماشین‌ها ایجاد کرد. از آن زمان، قدرت محاسباتی تا حد محاسبات فوری و توانایی ارزیابی داده های جدید، بر اساس داده های ارزیابی شده قبلی، در زمان واقعی افزایش یافته است.
AI به طور کلی با اختراع ربات ها شروع شده است. این اصطلاح از کلمه چکی روبات ها به معنای ماشین های بیوسنتزی که به عنوان کار اجباری استفاده می شود، گرفته شده است. در این زمینه ، برای روش‌های پیچیده جراحی های اورولوژی و زنان استفاده روزافزوندر جراحی ها با کمک رباتیک است که به نام لئوناردوداوینچی نامگذاری شده است.
امروزه هوش مصنوعی به اشکال مختلف در زندگی روزمره ما ادغام شده است، مانند دستیارهای شخصی (Siri، Alexa، دستیار گوگل و غیره)، حمل و نقل انبوه خودکار، حمل و نقل هوایی و بازی های رایانه ای.
هوش مصنوعی برای طیف گسترده‌ای از موارد در پزشکی مانند رباتیک، تشخیص پزشکی، آمار پزشکی و زیست‌شناسی انسان – تا و از جمله موارد امروزی قابل استفاده است.
هوش مصنوعی در پزشکی که محور این بررسی است، دو شاخه اصلی دارد: مجازی و فیزیکی.
شاخه مجازی شامل رویکردهای انفورماتیک از مدیریت اطلاعات یادگیری عمیق تا کنترل سیستم های مدیریت سلامت از جمله پرونده الکترونیک سلامت و راهنمایی فعال پزشکان در تصمیم گیری های درمانی است.
شاخه فیزیکی به بهترین وجه توسط روبات هایی که برای کمک به بیمار مسن یا جراح مراجعه کننده استفاده می شوند، نشان داده می شود. همچنین در این شاخه، نانوروبات‌های هدفمند، یک سیستم منحصربفرد دارورسانی جدید، گنجانده شده‌اند.
کاربرد های هوش مصنوعی:
اخیراً، هوش مصنوعی نیز برای بهبود مراقبت از بیمار با سرعت بخشیدن به فرآیندها و دستیابی به دقت بیشتر، در پزشکی گنجانده شده است و راه را برای ارائه مراقبت های بهداشتی بهتر به طور کلی باز می کند. تصاویر رادیولوژی، اسلایدهای پاتولوژی، و سوابق پزشکی الکترونیکی بیماران (EMR) با یادگیری ماشینی ارزیابی می‌شوند و به فرآیند تشخیص و درمان بیماران و افزایش توانایی‌های پزشکان کمک می‌کنند..
همچنین بیماران روستایی می توانند به همان کیفیت مراقبت های بهداشتی دسترسی داشته باشند
به عنوان مثال برای بیمارانی که از حمله قلبی رنج می برند
متخصص قلب و عروق به همراه پزشکان محلی می توانند تشخیص را با
با استفاده از کانال های ارتباطی مانند اینترنت، انجام دهند.
این رویکرد هزینه و زمان را هم برای بیماران و هم برای پزشکان کاهش می دهد.
همچنین مزایای سوابق الکترونیکی بسیار زیاد است، یعنی افزایش رکوردهای دستی،
ذخیره سازی و بازیابی سریع، ترویج پزشکی از راه دور و تشویق تحقیقات در زمینه پزشکی را ممکن می سازد.
به ویژه هوش مصنوعی در تشخیص زودهنگام بیماری و پیش بینی برای پیشگیری از بیماری ارائه می کنند
البته هوش مصنوعی هرگز جایگزین تخصص انسانی نخواهد شد، زیرا انسان ها باید مرتباً نظارت و به روز رسانی اطلاعات را انجام دهند.
برخی دیگر از کابردهای هوش مصنوعی:
و در ادامه به برخی دیگر از کاربردهای هوش مصنوعی در پزشکی می پردازیم:
1)بیماری های کبد Neo-Dat1) یک سیستم خبره برای مسیرهای بالینی (تئودورو)
2)یک سیستم خبره برای مدیریت مسمومیت دارویی حاد SETH
3)تشخیص بیماری های مقاربتی
4)تشخیص سرطان سینه
در آخر:
پیچیدگی‌های اجتماعی و اخلاقی این کاربردها نیازمند تأمل بیشتر، اثبات سودمندی پزشکی، ارزش اقتصادی و توسعه استراتژی‌های بین رشته‌ای برای کاربرد وسیع‌تر آنها است.
اینترنت ۵G چیست و چه مزایایی دارد؟
این روزها به حجم خبرهای مربوط به نسل پنجم شبکه تلفن همراه یا اینترنت ۵G تا حد زیادی افزوده شده است؛ فاز اول اینترنت نسل پنج تا سال آینده در برخی از کشورها عملیاتی می‌شود و قرار است سرعت اینترنت ۱۰ تا ۲۰ برابری را برای کاربران به ارمغان بیاورد. اما چگونه میتوان ماهیت این فناوری را توضیح داد؟ سرعت اینترنت ۵G چقدر است؟ کدام گوشی اینترنت ۵G دارد؟ آیا برای بهره‌گیری از اینترنت نسل پنجم به گوشی‌های جدید نیاز داریم؟ و در نهایت چنین فناوری نوینی به مناطق دوردست هم راه پیدا می‌کند؟
اینترنت ۵G دقیقا چیست؟
نسل پنجم شبکه تلفن همراه (۵G)، استانداردهای پیشنهادی برای نسل جدید ارتباطات سیار است که پس از نسل چهارم شبکه تلفن همراه فعلی ارائه می‌شود. این نسل جدید، سرعت دانلود و آپلود بیشتر و ارتباطات باثبات‌تری را به ارمغان می‌آورد. به‌صورت خلاصه میتوان گفت که در اینترنت ۵G، در مقایسه با نسل چهارم، در هر ناحیه گجت‌های بیشتری میتوانند به اینترنت موبایل وصل شوند و از سرعت بالاتری بهره ببرند.
این فناوری نوین انجام چه کارهایی را امکان‌پذیر می‌کند؟
یکی از کارشناسان حوزه فناوری در این رابطه می‌گوید: «هر کاری که حالا با گوشی‌ها و گجت‌های خود انجام می‌دهیم، به لطف اینترنت ۵G می‌توانیم آنها را سریعتر و بهتر انجام دهیم.» او در ادامه می‌گوید: «به‌عنوان مثال می‌توانیم به بهره‌گیری گسترده از عینک‌های هوشمند مبتنی بر واقعیت افزوده، گجت‌های مربوط به واقعیت مجازی، ویدیوهایی با کیفیت بسیار بالاتر و اینترنت اشیاء که می‌تواند شهرها را هوشمندتر کند، اشاره کنیم. نکته‌ی هیجان‌انگیز در مورد این تکنولوژی، امکان‌پذیر شدن قابلیت‌هایی است که هنوز به فکر ما هم خطور نکرده است.»
حضور انبوهی از پهپادها را تصور کنید که برای مأموریت‌های نجات به کار گرفته می‌شوند، یا انبوهی از اتومبیل‌های خودران که برای ارتباط با یکدیگر و بررسی لحظه‌به‌لحظه ترافیک و وضعیت خیابان‌ها به اینترنت بسیار پرسرعتی نیاز خواهند داشت؛ اینترنت ۵G در عملیاتی شدن این ایده‌ها تأثیر بسزایی خواهد داشت.
اگر بخواهیم به کاربردهای معمولی‌تر بپردازیم، می‌توانیم به گیمرهای موبایلی اشاره کنیم که با استفاده از این فناوری، خیلی راحت‌تر میتوانند از بازی‌های گرافیک بالای آنلاین بهره ببرند. استریم ویدیو در موبایل‌ها به کار راحت‌تری بدل می‌شود و کاربران بدون هیچ مشکل و دردسری میتوانند ویدیوهای ۴K یا حتی با کیفیت بالاتر را به‌صورت آنلاین مشاهده کنند. در هر صورت میتوان گفت که نسل پنجم شبکه تلفن همراه در انواع و اقسام زمینه‌ها، کاربردهای متنوعی خواهد داشت.
کارکرد این فناوری چگونه است؟
فناوریهای جدید زیادی برای اینترنت ۵G توسعه یافته که هنوز شرکت‌ها برای استفاده از یک فناوری ثابت و مشخص به توافق نرسیده‌اند و هر
کدام از آنها در حال آزمون‌وخطا برای یافتن بهترین فناوری ممکن هستند. باندهای فرکانس بالا-از ۳.۵ گیگاهرتز تا ۲۶ گیگاهرتز و بالاتر-ظرفیت زیادی دارند اما به دلیل پایین بودن طول موج آنها، وسعت کمتری را پوشش می‌دهند و با موانع معمولی فیزیکی مثل دیوارها، این سیگنال‌ها قطع می‌شوند. در همین زمینه می‌توانیم به فناوری mmWave اشاره کنیم که این شبکه سرعت اتصالات را به شکلی چشمگیر افزایش می‌دهد و چندی پیش شرکت کوالکام از نخستین آنتن مبتنی بر این فناوری رونمایی کرد. اما بهره‌گیری از این فناوری و نصب زیرساخت‌های مربوط به آن تا حد زیادی هزینه‌بر است و هنوز شرکت‌ها به‌طور گسترده به استفاده از آن روی نیاورده‌اند.
آیا تفاوت محسوسی نسبت به اینترنت ۴G دارد؟
بله، این یک تکنولوژی کاملا جدید است اما احتمالا در ابتدای امر شاهد سرعت زیادی نخواهیم بود، زیرا شرکت‌های مخابراتی احتمالا در ابتدا از این فناوری برای افزایش ظرفیت شبکه‌های ۴G استفاده خواهند کرد. سرعت نهایی، بستگی به این دارد که به کدام‌یک از طیف‌های باند وصل شده باشید و این که شرکت مخابراتی موردنظر چقدر بر روی نصب دکل‌ها و فرستنده‌های جدید سرمایه‌گذاری کرده باشد.
چقدر سریع خواهد بود؟
در حال حاضر، میانگین سرعت اینترنت ۴G حدود ۴۵ مگابیت بر ثانیه است اما شرکت‌ها همچنان امیدوارند که سرعت ۱ گیگابیت بر ثانیه را عملی کنند. شرکت کوالکام اعلام کرده که در دنیای واقعی، می‌توانیم از اینترنت ۵G انتظار ارائه‌ی ۱۰ یا ۲۰ برابر سرعت بیشتر را داشته باشیم. این سرعت مربوط به شبکه‌های ۵G است که در کنار شبکه‌های ۴G فعلی ساخته و عملیاتی خواهد شد. شبکه‌های ۵G تکی که از فرکانس‌های بسیار بالا بهره می‌برند، به‌راحتی میتوانند سرعت بالای یک گیگابیت بر ثانیه را عملی کنند. البته این شبکه‌ها حداقل چند سال دیگر ارائه می‌شوند.
چرا به این فناوری نیاز داریم؟
روزبه‌روز به آمار کاربران گجت‌هایی مانند ساعت‌های هوشمند، گوشی‌ها و تبلت‌ها افزوده می‌شود و به همین خاطر حجم استفاده از اینترنت موبایل به‌صورت فزاینده‌ای رو به افزایش است که بخش زیادی از آن به استریم ویدیو و موسیقی برمی‌گردد. شبکه‌های ارتباطی فعلی در حال اشباع شدن هستند و مثلا وقتی هزاران نفر در یک مکان محدود می‌خواهند از اینترنت موبایل بهره ببرند، شبکه مذکور به مشکل برمی‌خورد. فناوری ۵G به‌راحتی می‌تواند به‌صورت همزمان به هزاران گجت موجود در یک منطقه‌ی محدود سرویس دهد که این مزیت در موارد مختلف تا حد زیادی مثمر ثمر خواهد بود.
چه زمانی ارائه می‌شود؟
بسیاری از کشورها بعد از ۲۰۲۰ سرویس‌های مبتنی بر این فناوری را ارائه می‌دهند اما در این میان می‌توانیم به شرکت مخابراتی قطری «اوریدو» (Ooredoo) اشاره کنیم که به‌صورت محدود این فناوری را عملیاتی کرده است. و کشور های چین و کره جنوبی نیز در پی عملیاتی کردن این فناوری هستند.
آیا باید یک گوشی جدید بخریم؟
متأسفانه جواب این سوال مثبت است. زمانی که در بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۰ فاز ابتدایی فناوری ۴G عملیاتی شد، قبل از گسترده شدن این فناوری، گوشی‌های زیادی عرضه شدند که با این فناوری سازگار بودند اما کاربران آنها در بسیاری از مکان‌ها نمی‌توانستند از این اینترنت بهره ببرند. به همین خاطر این افراد احساس می‌کردند که پول اضافه‌ای را برای یک فناوری نه‌چندان کاربردی پرداخت کردهاند.
به همین خاطر، این بار شرکت‌های سازنده احتمالا این بار مرتکب این اشتباه نخواهند شد و تعداد زیادی از گجت‌های سازگار با فناوری ۵G را در انتهای سال ۲۰۱۹ عرضه می‌کنند، زمانی که زیرساخت‌های مربوط به آن در کشورهای زیادی عملیاتی شده باشد. این گوشی‌ها میتوانند بدون هیچ دردسری از شبکه‌های ۴G و ۵G بهره ببرند.
آیا ارائه این فناوری به معنای پایان اینترنت سیمی است؟
جواب این سوال خیر است. شرکت‌های اینترنتی و دولت‌ها بودجه‌ی زیادی را برای زیرساخت‌های مربوط به اینترنت سیمی صرف کردهاند و این زیرساخت‌ها به این زودی‌ها کنار نخواهند رفت. هرچقدر هم ارتباطات بیسیم پرسرعت‌تر و بهتر شوند، قیمت آنها معمولا بیشتر از اینترنت‌های سیمی خواهد بود و به همین خاطر تا چندین سال دیگر، اینترنت سیمی همچنان پرطرفدار باقی می‌ماند.
اتصال به سامانه نسخ الکترونیک
برین کلینیک به عنوان یکی از نرم افزارهای پیشرو در حوزه سلامت و مدیریت مطب هم اکنون به سامانه نسخه الکترونیک بیمه متصل شد و این سرویس به مشتریان بصورت رایگان داده خواهد شد.
